วันศุกร์, 29 มีนาคม 2567

ฟ้าหลังฝน บนเขา 7 ยอด/ตรัง

เดินป่า ปีนเขา ที่ตรังนี่ ต้องไปกะพี่ปลาเลยครับ แกนะเป็นช่างภาพของหนังสือ ที่ชอบการเดินป่ามากๆ มี pocket book ของตัวเอง คนตรัง นี่ก็มีดีหลายคนเหมือนกันแฮะ

ผมเอาเรื่องราวที่เขียนมาจากหนังสือของแกนะครับ รวมทั้งรูปสวยๆด้วย อิอิ…. ส่วนตัวผมเองนะ ไม่เอาเลยครับ เดินป่านี่ เอาเป็น diving หรือ snokeling นี่ สู้ตาย….

สายลมหนาว    กะฟ้าใส….บนภูสูง
มองไปเห็นขอบฟ้าอยู่ไกลสุดตา ที่นี่ชั่งเหน็บหนาว

…. …….ทุกคนต้องนึกภาพว่า ภาคเหนือ หรือภูที่ไหนซักที่หนึ่งในภาคอีสาน  แต่ที่นี่ จ.ตรังครับ ภาคใต้ก็หนาว
วันนี้ฟ้าฉ่ำฝน ผืนป่าดูเปียกเหมือนพรมผืนใหญ่สีเขียวชุ่มน้ำ…มันแฉะน่าดู …. ไม่รู้ว่าเราโชคดีหรือฟ้าให้โอกาส หลังจากกระหน่ำฝนลงมา จนเราสะบักสบอม เปียกปอนเหมือนลูกหมาตกน้ำ แต่จู่ๆ ท้องฟ้ากลับสดใส  นี่แหละที่เขาเรือกว่าฟ้าหลังฝน มองไปสุดตา สายลมพัดฉ่ำชื่น  จนอยากจะโบยบินโอบเอาความฉ่ำเย็น ฝากสายลมช่วยพัดไปให้เธอ และเธอได้คลายร้อน
…. …….ลมพัดเย็น ทำให้ต้องโอบกอดตัวเอง หลายครั้งที่คิดถึงยอดเขาสูง เพราะที่นี่มีสายลมเย็น ทำให้เราได้กอดตัวเองนานๆ ที่นี่นอกจากสายลมที่เหน็บหนาวแล้ว และทิวเขาสวยแล้ว  ยังมีวิวทะเลทั้งสองฟากฝั่งที่เราสามารถมองเห็นได้ แค่กลับหลังหันมองไปฝั่งตะวันออกเห็น “ ทะเลสาบสงขลา” กลับหลังหันมาทางทิศตะวันตก คือทะเลอันดามัน

…… คุณเชื่อไหมว่าที่นี่ ขอบฟ้าอยู่ตรงที่สุดใจเราพอดี ……